Algemene Samenvatting
Het begrip ‘Matching’ houdt in dat aankomend student en opleiding met elkaar worden gematcht. Het is een intensieve vorm van kennismaken met opleiding waardoor aankomend studenten een reëel beeld krijgen van de opleiding. Nadat aankomend studenten voorlichting hebben gehad in de vorm van online informatie en bijvoorbeeld open dagen, melden zij zich aan voor opleiding die volgens hen wat voor hen is. Hierna begint het matchingstraject: een intensievere kennismaking met de opleiding waarin de aankomend studenten ook feedback krijgen op hun geleverde prestaties in dit traject, een soort advies dus. Uiteindelijk is het de aankomend student zelf, die bepaalt of hij de opleiding wil doen ja of nee. Dit is anders dan bij selectie, waar de opleiding beslist wie er wordt toegelaten. Matching raakt erg aan decentrale selectie, met dit verschil dat bij matching de eindbeslissing aan de student blijft en er dus niet door de universiteit wordt geselecteerd. ORAS vindt het belangrijk dat de keuzevrijheid van de student gewaarborgd blijft en is om deze reden wel voorstander van matching, maar niet van selectie.
Op dit moment is het gehele matchingstraject op de TU Delft nog vrij mager. Weinig studies geloven echt in matching en zijn dan ook huiverig om flink te investeren. Er is een goed fundament gelegd met de studiekeuzecheck, dit is een vragenlijst die studenten kunnen invullen. Maar er wordt weinig gedaan met aanvullende matchingsactiviteiten.
Geschiedenis
In het jaar 2012-2013 (F40) is het wetsvoorstel ‘Kwaliteit in Verscheidenheid’ gekomen. Hierdoor wordt vanaf het studiejaar 2014/2015 de inschrijfdatum voor nieuwe bachelorstudenten vervroegd naar 1 mei. Daarnaast moet sinds het collegejaar 2014-2015 elke universiteit verplicht studiekeuzeactiviteiten aanbieden aan nieuwe studenten. De opleiding mag de studiekeuzeactiviteiten verplicht stellen en studenten weigeren die zich onttrokken hebben aan deze activiteiten. Dat laatste gebeurt op de TU niet.
Sinds 2014/2015 is er voor het eerst TU breed matching uitgevoerd. Helaas hebben weinig studies zin om flink hierin te investeren omdat ze geen bindend advies mogen uitbrengen, daarom blijft het vaak bij een online test.
In 2016/2017 is mede vanwege de discussie over uitval vermindering verplichte matching als alternatief gepresenteerd om de student op de juiste plek te krijgen en zo uitval te verminderen. Het onderzoek van ResearchNed (2017) over de effecten van de studiekeuzecheck bevestigt dat uitval verminderd door het verplicht instellen van de studiekeuzecheck.
In 2017/2018 is aangestuurd het beloofde kostenplaatje voor een verplichte SKC. Er werd toen een kostenplaatje uit Eindhoven van een hele uitgebreide verplichte SKC gegeven die de TU te duur vond. Vooral het verplicht maken was een hoop juridisch werk werd gezegd, waar O&S geen geld voor had. Er is wel gepleit voor het opzetten van een pilot van de verplichte niet bindende SKC voor een de studie: TN, EE en TW.
In 2020/2021 heeft er in de werkgroep goede start bachelor van de TU een tussentijdse evaluatie plaatsgevonden van de verplichte niet bindende SKC. Deze is goed bevallen en er is vanuit deze werkgroep een adviesbrief geschreven om de verplichte niet bindende SKC TU breed te trekken. Deze brief is naar de regiegroep over studyclimate gestuurd. Dit advies is positief ontvangen.
Status
Sinds een aantal jaar zet ORAS zich met name er op in dat niet alleen de vroege aanmelders deel moeten uitmaken van matchingactiviteiten, maar juist ook de laatste aanmelders. Dat is namelijk de groep die vaak uitvalt en slecht presteert! Verder vindt ORAS dat het matchingstraject niet alleen voor de TU bedoeld is om informatie te verzamelen, maar vooral tot reflectie over de studiekeuze moet leiden bij de student. Het doel van de studiekeuzecheck is dat de student een overwogen studiekeuze maakt en op de juiste plek terecht komt.
Graag wil ORAS dat de studiekeuzecheck verplicht, maar niet bindend wordt voor toekomstige studenten. De keuze om een studie wel of niet te beginnen ligt ten alle tijden bij de student (Let op: ORAS is normaal gesproken geen voorstander van verplichtingen, maar om dit beleid succesvol te laten worden is een verplichting aan studenten noodzakelijk.) Succesvolle ervaringen uit andere steden wijzen dit ook uit. Door het niet verplicht te stellen, zal uiteraard de groep gemotiveerde studenten eerder deelnemen en mis je dus juist de risicogroep die zich minder goed heeft geïnformeerd. Sinds dit jaar is er een stap in de goede richting genomen om de SKC te laten slagen met een postief onvangst van het advies tot uitbreiding van de pilot voor SKC’s van de studyclimate regiegroep.
Ideale Situatie/actiepunten:
Matching kan een heleboel uitgangsvormen hebben en elke faculteit zal een andere invulling geven aan haar optimale matchingstraject. ORAS kan dan ook niet het ideale matchingstraject schetsen. Wel heeft ORAS een aantal uitgangspunten die we erg belangrijk vinden voor Matching, te weten
1. De voorlichting naar scholieren moet vroegtijdig en eerlijk zijn
2. ORAS vindt het belangrijk dat de matchingsactiviteiten niet ten koste gaan van de huidige voorlichtingsdagen
3. De matchingsactiviteiten dienen te leiden tot een reëel beeld van de opleiding
4. De matchingsactiviteiten zouden een verplicht karakter moeten hebben, maar niet bindend moeten zijn. De uiteindelijke keus tot het starten van een opleiding ligt bij de aankomend student.
5. Binnen de matchingsactiviteiten zou ruimte moeten zijn voor een faculteit specifieke invulling
Deze uitgangspunten zijn verder toegelicht in de notitie (brief).
